Het betrof de veroordeling van een auteur wegens publicatie van twee krantenartikels waarin hij de politie van Reykjavik van onwettige praktijken en brutaliteiten beschuldigde, aantijgingen die als lasterlijk werden beschouwd. Het Europees Hof oordeelde dat de veroordeling in strijd was met art. 10 E.V.R.M. De vrijheid van expressie en informatie beschermt ook informatie en opinies die kwetsend, aanstootgevend of rustverstorend kunnen zijn. De auteur van de artikels wenste niet zozeer de eer van de politie aan te tasten, maar drong aan op de oprichting van een onafhankelijke onderzoekscommissie om de gerapporteerde politiebrutaliteiten te onderzoeken. De gekozen bewoordingen waarin de auteur zijn kritiek had ingekleed waren weliswaar stevig, (vetjes van concluante) maar in het licht van hun doelstelling niet excessief.
De litigieuze krantenartikels hadden betrekking op feiten met een maatschappelijk belang en een veroordeling van de auteur kon ertoe leiden dat de open discussie daaromtrent zou ontmoedigd worden. De inmenging in de vrijheid van meningsuiting van eiser kan daarom niet worden beschouwd als noodzakelijk in een democratische samenleving.

Eiser haalt in zijn conclusies de rechtspraak aan inzake Deman e.a. tegen Goossens en de Morgen (nl. Hof van Beroep Brussel, 05.02.1990, R.G.A.R. 1991 N° 11844).

Het betrof de zaak van "notaris X".

Interessant in dit verband is dat in een gelijkaardige zaak -eveneens i.v.m. de zaak van notaris X- twee andere journalisten, De Haes en Gijssels, uiteindelijk van het Europees Hof gelijk kregen.

Zij waren eerst door de Belgische rechtbanken veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding aan de rechters van het Hof van Beroep te Antwerpen. De journalisten in kwestie hadden deze rechters partijdigheid aangewreven in een incestzaak waarin een notaris met extreem-rechtse achtergrond in opspraak was gekomen. Toch kreeg deze notaris het hoederecht over zijn kinderen. De journalisten meenden dat er partijdigheid speelde; deze partijdigheid verklaarden zij door bindingen van de bewuste rechters. met het extreemrechts milieu.

Zie: Cour européenne des droits de l' homme, 24 février 1997, Rev.trim.dr.h., 1998, p. 571 e.v.

De argumentatie van het Europees Hof was o.m.
"Si les commentaires de MM. De Haes et Gijsels contenaient certes des critiques très sévères (vetjes van concluante), celles-ci n' en paraissent pas moins à la mesure de l'émotion et de l'indignation suscitées par les faits allégués dans les articles litigieux. Quant au ton polémique voire agressif des journalistes -que la Cour n' a pas à approuver- il y a lieu de rappeler que outre la substance des idées et informations exprimées, l' article 10 protège aussi leur mode d'expression."

3.
Zie ook Hof ven Beroep Brussel 25 juni 1986 (R.W. 1986-1987, p.804)

Het betrof de zaak van burgemeester Nols tegen De Morgen. N.a.v. de moord op een Algerijn door een extreemrechts commando in de gemeente Laken had de krant geschreven:

"Niemand minder dan de F.D.F.-er Nols liet enkel maanden terug op kosten van de gemeenschap racistische pamfletten drukken. Aan de moord in Laken draagt de burgemeester van Schaarbeek dan ook mee de schuld.'
Vorige
Boven
Volgende