1. Exceptie van onbevoegdheid

Opmerkelijk is dat eiser in zijn eerste besluiten nog stelt dat "minstens één van de fouten zich op Belgisch grondgebied heeft voorgedaan (blz. 13 eerste conclusie van eiser)", hiermee impliciet toegevend dat de andere "feiten" zich voordoen in Nederland.

Volgens de tweede conclusie van eiser hebben concluantes "fouten" zich "voornamelijk op Belgisch grondgebied voorgedaan".
Eiser beroept zich op "smaad door daden, woorden, gebaren of bedreiging tegenover een officier van de openbare macht in actieve dienst doordat verweerster en haar vriend eiser en zijn collega's tijdens een controle belachelijk maakten".
Zoals reeds gezegd, is concluante niet gedaagd voor wat ze de trein zei. Ze werd gedaagd over wat ze in De Morgen schreef en op haar internetsite zette. Concluante heeft haar artikel in Nederland geschreven. De publicatie ervan vond in België plaats, maar daarvoor is De Morgen ten minste medeverantwoordelijk.

Als eiser indertijd niet geklaagd heeft over het artikel -- waarin hij expliciet niet met naam of toenaam wordt genoemd – ziet concluante niet goed in waarom hij, veertien maanden na dato, ineens klaagt over datzelfde artikel op concluantes website.

En dat artikel staat op een Nederlandse server en wordt, voor zover het door Belgen wordt gelezen, door hen persoonlijk opgehaald uit Nederland. De interviews die concluante erover heeft gegeven, vonden allemaal in Nederland plaats.

Dit is een cruciaal punt: niemand, zelfs eiser niet, heeft de behoefte gehad een PV lastens haar op te stellen wegens haar opmerkingen, maar toch probeert eiser zulks deze zaak binnen te smokkelen. Hij moet ook wel, omdat het de enige schakel in de ketting van gebeurtenissen en feiten is die zich wél in België heeft afgespeeld.

Terzijde: het argument van eiser dat hij " trouwens zelf niet kan beslissen over een al dan niet strafrechtelijke vervolging van verweerster" is flauw.
Eiser hééft in zekere zin beslist over strafrechtelijke vervolging, want hoewel de uiteindelijke beslissing daarvoor uiteraard bij het parket ligt, is de eerste stap voor zo een vervolging een PV of een aangifte. Eiser heeft als rijkswachter geen PV lastens concluante opgesteld, noch heeft eiser als burger aangifte lastens haar gedaan, en derhalve kán het parket niet beslissen haar strafrechtelijk te vervolgen.
Heeft eiser als burger soms veertien maanden later spijt gekregen van zijn optreden als rijkswachter? Had hij haar bij nader inzien liever wél een PV gegeven? Tracht eiser als burger nu zijn eigen vermeende nalatigheid als rijkswachter te "herstellen" in een burgerlijke procedure?

Sinds de eisuitbreiding in de eerste conclusie van eiser is er een bijkomend argument voor de onbevoegdheid ratione loci van de Belgische rechtbank.

De eisuitbreiding strekt immers tot een algemeen verbod van toekomstige publicaties.

In dit verband verwijst concluante naar Hof 's Gravenhage (Nederland) 22 januari 1998, IER (Ned.) 1998, 135:

"In het tussenvonnis in het bevoegdheidsincident heeft de rechtbank bevoegdheid aangenomen op basis van art. 5 lid 3 EEX-Verdrag, ook terzake van cross-border vorderingen….…. In de onderhavige zaak is de vraag of er sprake is van een vordering ten aanzien van een verbintenis uit onrechtmatige daad. De bevoegdheidsregels van de art. 5 en 6 EEX-Verdrag vormen uitzonderingen op de hoofdregel van art. 2