en eufemistische omschrijvingen van zijn eigen gedrag. Maar zelfs binnen die context van zelfrechtvaardiging geeft hij zonder dralen toe dat hij erop stond dat ik mijzelf zou ontkleden.

Uitgaande van het principe dat niemand aan zijn eigen veroordeling hoeft mee te werken, heeft iemand die is aangehouden wegens vermeend drugsbezit niet de verplichting zichzelf uit te kleden. Door te eisen dat ik zulks wel deed schond eiser mijn burgerrechten; een feit dat hijzelf uitvoerig beschrijft in zijn proces-verbaal.

Ik hou vol dat eiser mij tijdens mijn aanhouding mishandelde vanwege de simpele reden dat ik zijn bevel mijzelf te ontkleden niet opvolgde. Uit de aard der zaak kan ik zulks niet bewijzen volgens de vereisten van het strafrechterlijk bewijs. Dientengevolge zou het een persoonlijke overwinning voor mij doch een verlies voor het recht zijn indien eiser aangeklaagd en veroordeeld zou worden zonder volledig bewijs. Aan de andere kant zou het wederom een persoonlijk verlies voor mij zijn indien dan vrijspraak was gevolgd. Om die redenen heb ik er expliciet van afgezien aangifte jegens eiser te doen. Echter, het feit dat iemand niet is veroordeeld betekent niet per se dat hij ten onrechte beschuldigd wordt. Zelfs Dutroux is nog altijd niet veroordeeld wegens al datgene waarvan hij al jaren lang publiekelijk beschuldigd wordt.

Objectief gezien en naar anderen kunnen getuigen, werd ik agressief een zijkamer in gesleurd en kwam ik die kamer waar ik "ter bescherming van mijn eigen privacy was heengebracht" uit met een voetafdruk op mijn witte T-shirt, rond de hartstreek. Mijn huisarts constateerde later dat ik een gebroken dan wel gekneusde rib had en ik heb tot zeker twee weken na deze "identiteits- en drugscontrole" veel pijn gehad. Terwijl deze omstandigheden bijeengenomen niet voldoende bewijs opleveren voor een strafrechterlijke veroordeling, vormen ze tezamen zeker de "ernstige of objectieve aanwijzingen" die een voorwaarde zijn vooraleer "een politicus of ambtenaar moet dulden dat tegen hem verdachtmakingen worden uitgebracht".

Hoe dan ook, de beschuldigingen jegens eiser die in de juridische documenten op de website worden gepubliceerd, worden in evenwicht gehouden en genuanceerd door het feit dat ze worden gepresenteerd als wederzijdse beschuldigingen door de partijen, niet als de absolute waarheid. Zeggen "X is een dief" kan lasterlijk zijn, maar te rapporteren dat "X zegt dat Y een dief is en om die reden heeft Y een rechtszaak tegen X aangespannen" is niet lasterlijk. Zou dat wel het geval zijn, dan kon geen krant nog zaken van algemeen belang als bijvoorbeeld "onderzoek is ingesteld naar politicus Z op verdenking van corruptie" publiceren zonder dat de krant zelf riskeert een aanklacht wegens laster te krijgen. Beide kanten van het dispuut objectief presenteren, zelfs met gebruikmaking van de precieze bewoordingen van elk der betrokken partijen, is verslaggeving, en dat is precies wat de website in kwestie doet.

Voor wat betreft mijn kenschets van eiser in de inleidende pagina op de website: ik meen dat een politieambtenaar die toegeeft meermalen zijn gedragscode, de wet die hij geacht wordt te dienen én de rechten van een burger te hebben geschonden, volledig aanspraak doet gelden op de pejoratieven die ik hem toeken.


Vorige
Boven
Volgende