Eiser is gehouden zijn zaak aan te spannen tegen de juiste mensen, en alle informatie die hij daarvoor nodig heeft is vrij voorhanden en eenvoudig te verkrijgen. Sterker: de eerste pagina van www.klotenknijper.com stelt klaarhelder dat

zoals wordt aangetoond in door eiser zelf overhandigd bewijsmateriaal (inventaris eiser, bijlage 16).

Ik heb aanvankelijk overwogen eiser pas met zijn fout te confronteren op het moment dat hij een uitspraak in mijn nadeel zou willen effectueren, maar ben daarop teruggekomen. Bij deze wijs ik eiser erop dat hij, tenzij hij bovengenoemde vereniging daagt, op problemen kan stuiten bij de praktische uitvoering van een uitspraak in mijn nadeel. Ik wil hem daarom aanraden zich op een goede en onderbouwde aanpak van de zaak te concentreren in plaats van op ongegronde beschuldigingen en bedekte toespelingen.

Nietigheid en de bevoegdheid van de Belgische rechtbanken

Met betrekking tot zijn weigering zijn adres te geven, construeert eiser een argument gebaseerd op een vermeend gevaar voor zijn eigen veiligheid en die van zijn familie. Dit is vergezocht. Ten eerste, indien de wetgever een uitzondering op de gewone regel had willen maken met het oog op veiligheid of privacy, had de wetgever die uitzondering gemaakt. Ten tweede is er geen enkele aanwijzing dat er concreet fysiek gevaar dreigt voor eiser, behalve zijn eigen woord. Ten derde, als eiser inderdaad zo bezorgd is over zijn veiligheid had hij ervan af kunnen zien rechtszaken te voeren. Wat eiser hier doet, is trachten de wet naar zijn voordeel en naar mijn nadeel om te buigen. Tenslotte wil het feit dat eiser volgens de eisen van zijn werkgever geacht wordt domicilie te hebben in Antwerpen niet zeggen dat hij daar ook daadwerkelijk woont. Noch maakt die regel het eenvoudiger om mijn vorderingen te innen indien ik de zaak win. En, zoals ik eerder heb betoogd, kan eiser zich niet op EEX beroepen tenzij hij zijn daadwerkelijke woonplaats bekend maakt.