Ten slotte, zoals hierboven reeds aangehaald, is concluante nooit zelfs maar ondervraagd geworden n.a.v. beweerde door haar gepleegde smaad, staat zij in het procesverbaal vermeld als "getuige" van smaad én werd dit proces-verbaal geseponeerd.


Lasterlijke aangifte bij de overheid

Concluante verwijst hier naar haar eerste besluiten i.v.m. de ontstaansgeschiedenis van het Comité P.

Eiser dient in dit verband ook het kwaadwillig opzet te bewijzen, wat hij niet doet (zie verder).

Maar belangrijker is volgende bedenking: De wijze waarop eiser reageert op het feit dat concluante de euvele moed heeft gehad een brief te schrijven naar het Comité P. (zoals reeds aangehaald in eerste besluiten, was dit Comité ambtshalve al gestart met een onderzoek!) geeft te denken.

Waar gaat het ernaar toe als iedereen die klacht indient bij een overheidsinstantie (een overheidsinstantie die daartoe trouwens speciaal werd ingericht) alléén daarom al beticht kan worden van lasterlijke aangifte?

Of zou dan toch bewaarheid worden wat T. Schalken (hoogleraar strafrecht en strafprocesrecht aan de faculteit rechtsgeleerdheid van de Vrije universiteit Amsterdam, Voorzitter van de Commissie politieklachten Amsterdam) schreef in een bijdrage in het boek "De nieuwe politiewetgeving in België" (Kluwer rechtswetenschappen België 1993, p. 83, 84): (over het toen nog op te richten Comité P.):

"Men kan niet aan de indruk ontkomen dat aan het gehele controlesysteem deze twee gezichtspunten ten grondslag liggen…

2. Burgers zijn erop uit de politie te pesten door te gemakkelijk klachten in te dienen die ook nog ongegrond zijn…..

Als de politie het vertrouwen van het publiek wil terugwinnen, zal zij niet alleen die klachten openbaar moeten maken die ongegrond zijn. Zij zal juist moeten leren omgaan met klachten die gegrond blijken te zijn…… Want burgers dienen niet zomaar klachten in, zeker niet tegen de politie."

Of moeten we de kritieken van T. Schalken op het Belgisch controlesysteem ook al als lasterlijk afdoen?

In plaats van klachten bij een controle-instantie af te straffen met een tegenprocedure wegens laster, moeten dergelijke klachten juist zonder vrees kunnen ingediend worden. De klager mag geacht worden zich gevrijwaard te weten van rechtszaken over die klacht.

Concluante verwijst hier naar een analoge toepassing in art. 452 S.W. volgens hetwelk "voor de rechtbank gesproken woorden of aan de rechtbank overlegde geschriften geen aanleiding tot strafvervolging geven, wanneer die woorden en geschriften op de zaak of de partijen betrekking hebben.
Vorige
Boven
Volgende