"…qu'il n'existe aucune immunité en faveur du journaliste et qu'en absence des textes spéciaux, il faut considérer qu'en principe, les quasi-délits en matière de presse doivent être jugés selon le droit commun de la responsabilité aquillienne" (Rb. Brussel 29 juni 1987, J.T., 1987,685).

"Dat appellanten zich tevergeefs beroepen op de artikelen 18 en 98 G.W., 443 e.v. S.W., 6 lid 1, 10 lid 1 van het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens (E.V.R.M.) om de uitsluitende bevoegdheid van het Hof van Assisen voor te staan ; dat, hoewel bedoeld Hof op strafrechtelijk gebied uitsluitend bevoegd is om drukpersmisdrijven te vonnissen zulks evenwel geen afbreuk doet aan het recht van geïntimeerden om zich te beperken tot het burgerrechtelijk instellen van een vordering op grond van artikel 1382 B.W., een mogelijkheid die trouwens door artikel 764, 4° Ger.W. is voorzien, zonder daartoe een vooraf vastgesteld drukpersmisdrijf te vereisen" (Brussel 5 februari 1990, R.W., 1989-90, 1464, R.G.A.R., 1991, 11844)

3.1.3.    NIETIGHEID VAN DE DAGVAARDING

Concluant heeft inderdaad in de dagvaarding geen vermelding gemaakt van zijn woonplaats om de hierboven vermelde en wel gegrond reden.

Concluant is binnen de Antwerpse rijkswacht belast met diverse gerechtelijke onderzoeken, o.m. in het milieu van de prostitutie en de mensenhandel. Onnodig te zeggen dat de eventuele publicatie en/of verspreiding van de woonplaats van concluant, de veiligheid van deze laatste ontoelaatbaar zou hypothekeren.

In het artikel in "De Morgen", "Te gast in Vlaanderen" waarin mevr. SPAINK concluant aanduidt als "klotenknijper", wordt onderaan immers vermeld dat de echte naam van concluant bij haar kan worden gevraagd.

Zowel de houding van mevr. SPAINK als verweerder, evenals de verschillende publicaties van mevr. SPAINK en verweerder, staafden concluant in zijn overtuiging dat de veiligheid van zowel hemzelf als zijn familieleden de vermelding van zijn effectieve verblijfplaats niet