objectieve criteria kon met grote zekerheid aangenomen worden dat het hier om twee "drugtoeristen" handelde,. hetgeen trouwens bevestigd werd naar aanleiding van de fouille.

De privacy van de betrokken Noordafrikanen op het ogenblik van de. controle werd gegarandeerd door hen in een afzonderlijke ruimte mee te nemen. Wanneer verweerster een gebrek aan privacy meent te kunnen inroepen, dan is dit enkel te wijten aan haar eigen bemoeizuchtige gedrag. Meer nog: om de discretie van de Noordafrikanen te garanderen werd zelfs naar aanleiding van het opdringerige gedrag van verweerster en haar vriend, die zelfs uitdrukkelijk waren gevraagd de nodige discretie in acht te nemen, de fouille uiteindelijk afgerond in de afzonderlijke toiletruimte.

Kortom, de aangifte van verweerster, waarbij ze concluant verdacht maakte, kon geen enkel rechtmatig doel beogen.

Ook het feit van de aangifte dient te worden beschouwd als een ernstige tekortkoming aan de zorgvuldigheidsverplichting, en wordt eveneens strafrechtelijk gekwalificeerd.


3.2.2.1.3.     Laster, eerroof en belediging

Zoals reeds in het feitenrelaas werd uiteengezet, heeft verweerster, nagenoeg onmiddellijk na de feiten haar versie van het gebeuren omstandig uiteengezet in de geschreven pers, gevolgd door een aantal interviews op radio en televisie.

Uit de inhoud van die publicaties blijkt duidelijk dat de initiële bedoeling van verweerster niet "het voeren van een maatschappelijk debat" is, dan wel concluant (en de betrokken collega's) publiekelijk belachelijk te maken en in diskrediet te brengen. Verweersters vriend had zulks trouwens al tijdens de controle duidelijk gemaakt (zie stuk 1, geciteerd onder l.). De uitlatingen van verweerster, hebben ook niet de draagwijdte van een maatschappelijk debat, maar zijn een rechtstreekse aanval op de betrokkenen.

Niet alleen is het feitenrelaas manifest in strijd met de ware toedracht van de feiten, in het artikel "Te gast in Vlaanderen" bevestigt zij zelf haar eigen subjectiviteit: "Gelukkig ben ik geen journalist, maar essayist en schrijfster en hoéf ik niet objectief te zijn" (stuk 2).

Illustrerend voor het tendentieuze, kwetsende en zelfs schadende karakter van de uitlatingen van verweerster, is het feit dat zij concluant in de pers omschrijft als een "onderdrukt homoseksueel", daarbij inspelend op het


Vorige
Boven
Volgende