Duidelijk is dat de fouten van zowel verweerster als PANOUSSIS zich vereenzelvigen o.m. doordat ze met hetzelfde oogmerk zijn gepleegd.

In die omstandigheden is er sprake van samenhang, zodat beide vorderingen dienen te worden samengevoegd, teneinde tegenstrijdige uitspraken te vermijden.

3.1.2.    DE BEVOEGDHEID C.Q. RECHTSMACHT VAN DE BELGISCHE RECHTBANKEN

3.1.2.2.    Rechtsmacht van de Belgische rechtbanken

Hoewel de interne regels van het Gerechtelijk wetboek in casu niet van toepassing zijn, nu deze werden vervangen door de bepalingen van het EEX-Verdrag (zie o.m. VAN HECKE, G. en LENAERTS, K., Internationaal privaatrecht, in A.P.R., Gent, Story-Scientia, 1989, nr. 54) gaat concluant hier kort in op de argumentatie van verweerster betreffende deze regels.

Conform art. 635 Ger.W. kunnen vreemdelingen voor de Belgische rechtbanken worden gedagvaard o.m. indien de verbintenis die aan de eis ten gronde ligt in België is ontstaan, is uitgevoerd of moet uitgevoerd worden, zulks ongeacht de woon- of verblijfplaats van de eisende partij (cfr. Art. 638 Ger.W.).

De vordering van concluant bestaat uit de betaling van een schadevergoeding wegens onrechtmatige daad omwille van een aantal fouten van verweerster, te weten:

• smaad door daden, woorden gebaren of bedreigingen tegenover een officier van de openbare macht in actieve dienst doordat verweerster en haar vriend concluant en zijn collega's tijdens een controle belachelijk maakten en zich moeiden in een controle die rechtmatig was en waarbij zij niet betrokken waren;

• lasterlijke aangifte bij de overheid, doordat verweerster een niet-gefundeerde klacht indiende bij het "Comité P" tegen concluant en zijn collega's;

• beledigingen door geschriften, prenten of zinnebeelden, doordat verweerster het nodig vond haar relaas te publiceren in diverse krantenartikels en verschillende interviews te geven op de Belgische radio en televisie (zie het overzicht op de webpagina van verweerster - o.m. stukken 7 tot en met 15) .