Op 3 september 1998 diende verweerster schriftelijk klacht in bij het Vast Comité voor Toezicht op de Politiediensten (verder afgekort als Comité P) dat hierop zowel een toezichtsonderzoek als een opsporingsonderzoek opende.

Zowel verweerster als haar vriend PANOUSSIS werden hierna door de "Dienst Enquêtes" verhoord in het kader van het opsporingsonderzoek, gestart naar aanleiding van haar klacht, alsook middels een rechtshulpverzoek in het kader van het lastens hen opgestelde proces-verbaal.

De beide opsporingsonderzoeken, zowel lastens concluant als lastens verweerster en haar vriend, werden samengevoegd door het Parket Antwerpen (dat hierover leiding heeft) en later geseponeerd (stukken 1, 49 en 50 en 50bis).

Voor zover bekend werd het toezichtsonderzoek van het Comité P om technische redenen ("aangezien er op dit ogenblik van de vijf leden maar twee effectief zijn kan er niet geldig gestemd worden" - stuk 6, bundel verweerster) nog niet afgesloten.

Aangezien concluant door de bovenvermelde feiten schade heeft geleden, werd op 29/10/1999 dagvaarding uitgebracht tegen verweerster.

Naar aanleiding hiervan opende haar vriend PANOUSSIS een nieuwe en volledige internetsite onder de naam www.klotenknijper.com, hierbij duidelijk verwijzend naar concluant en voorzien van smadende en minachtende kritiek (stukken 16-22).

Op deze internetpagina's publiceert PANOUSSIS niet alleen de integrale en gescande versie van de dagvaarding betekend aan verweerster doch tevens de in het kader van de Wet van 12 maart 1998 verkregen kopies van de door verweerster en hemzelf afgelegde verklaringen tegenover de "Dienst Enquêtes" van het Comité P, welke hierbij duidelijk afgewend worden van hun rechtmatig doel. In de inleidende tekst wordt concluant bovendien opnieuw beledigd en o.m. "onderkruipsel" genoemd en wordt tevens de naam van concluant bekend gemaakt (o.m. stukken 46-48).

Tevens publiceerde verweerster na de dagvaarding verschillende berichten op de internet-nieuwsgroepen "be.burgerrechten" en "be.politics" (o.m. stukken 25-27) waarbij de berichtgeving over de zaak leidde tot een verhitte discussie tussen de correspondenten (stukken 28 en 52).


Vorige
Boven
Volgende